Ergens loopt het spaak. Ik ben me er al een tijdje bewust van. Ik kan niet niksdoen. Gewoon lekker niksen. Dat is schijnbaar niks voor mij. Het leven hedentendage is immers niet eenvoudig wanneer je wenst niets te doen. Je rolt van de ene verleiding in de volgende afleiding.
Ik wou dat ik kon vissen. Ik zou willen dat ik kon meepraten over de nothingbox. Bij mij staan er altijd een paar boxen tegelijkertijd open. Er geen enkele bevat niks.
Soms vraag ik me af hoe dat een paar eeuwen terug is geweest. Door de eeuwen heen is er zoveel veranderd. In plaats van dag in dag uit zwoegend rondkomen - en dat met de hele familie - is er steeds meer vrije tijd ontstaan. De aangename 8-8-8 wet garandeert ons van in elk geval heel wat uurtjes vrije tijd. Als ik om me heen kijk, en dan hoef ik echt niet ver te kijken, ik betrap mezelf er ook wel eens op, zie ik hoe nutteloos die tijd vaak wordt opgevuld.
Tv,pc, en allermodernste technologie vullen een hoop tijd. Ik kijk niet graag tv. Ik houd er altijd hetzelfde gevoel aan over als na het bakken van patat in de frituur. In eerste instantie lijkt het leuk, ontspannen en in het geval van patat ook nog lekker. Achteraf gezien vraag ik me af wat ik nu eigenlijk gezien heb, of het nuttig was en ben ik in het geval van de patat misselijk van de vettigheid.
En ik stel mezelf twee vragen: 1. Waar geniet ik van, waar vind ik ontspanning in en zoek ik dat ook op (knap hè, 3 in 1) 2. Ben ik te streng voor mezelf als het gaat over genieten? Is het mijn calvinistische opvoeding die bijdraagt aan mijn gevoel of het idee dat alles nuttig zou moeten zijn. In mijn hoofd spelen vaak de minderbedeelden een rol. Kennen de meeste mensen op deze aardbol wel vrije tijd? Ik denk wel eens dat wij ons in het rijke westen ons het recht op onzin toe-eigenen. Er is zoveel vrijheid dat we niet meer weten wat we ermee aan moeten. We hebben toch wel het recht op nutteloos vermaak dat bovendien nog vaak leidt tot een soort van 'preference drift', waarbij we moraal uit het oog dreigen te verliezen. Onze kinderen laten we aan hun lot over, al dan niet met een smartphone in de linker- en een tablet in de rechterhand. Het leven is maakbaar en moet pasklaar voor de wens van de mens worden gemaakt. We proberen te voorkomen dat dingen ons overkomen. Maar voor je het weet is het voorbij, en dan? En wat laat je achter als erfenis voor je kinderen? Het leven kent veel vrije tijd. Hoe vul ik die tijd in? In plaats van me in te laten met nonsense zou ik de kunst van het nietsen graag onder de knie willen krijgen. Bidden helpt me op de goede weg. Maar het zijn om te zijn, ja, daar kom ik over een half jaartje wel op terug. Oefening baart nietsdoen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten